போர்க் குற்றவாளிகளைக் குற்றவியல் நீதிமன்றம் வரை இந்த ஆரம்பம் கொண்டு சென்று விடும்.!

பிரிட்டனின் இலங்கை அதிகாரிகள் மீதான இந்த முடிவு சர்வதேச முயற்சிகளுக்கான ஒரு புதிய அத்தியாயத்தின் தொடக்கம் ஆக இருக்க வேண்டும். அதன் முடிவாக அல்ல என்பதே பலரின் கருத்து

பிரிட்டன், இலங்கை இராணுவத்தின் மூன்று உயர்மட்ட அதிகாரிகளுக்கும் (சவெந்திர சில்வா, ஜகத் ஜயசூரிய, வசந்த கரண்ணாகொடா) முன்னாள் துணை இராணுவத் தலைவருமான விநாயகமூர்த்தி முரளிதரன் (கருணா அம்மான்) மீது தடைகளை விதித்து அறிவித்துள்ளமை அனைவருக்கும் தெரியும்,

இது நீண்ட காலமாக எதிர்பார்க்கப்பட்ட ஒன்று. இவர்களில் ஒவ்வொருவரும் கடுமையான மனித உரிமை மீறல்களில் ஈடுபட்டுள்ளனர் என்பது திண்ணமாகவும், அதற்குப் பரவலான ஆதாரங்களும் உள்ளன. இந்த தண்டனைகள் வரையறுக்கப்பட்ட அளவில் மட்டுமே இருந்தாலும், நீதி மற்றும் பொறுப்புணர்வை நோக்கி எடுத்த முதல் நேர்மையான அடியாய் பார்க்கலாம். ஆனால் இதன் அவசியம் நீண்ட காலமாகத் தாமதிக்கப்பட்டது என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டும்.

முள்ளிவாய்க்கால் இனப் படு கொலையின் பிறகு பதினாறு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகும், ஐ.நா மனித உரிமைகள் பேரவையில் பல ஆண்டுகளாக மறக்கப்பட்டூப் போன தீர்மானங்கள் எடுக்கப்பட்ட பிறகும், இப்போது தான் பிரிட்டன் தனிப்பட்ட முறையில் உறுதிப்படுத்தப்பட்ட நடவடிக்கைகளை எடுக்கத் தொடங்கியுள்ளது.

இந்த தண்டனைகள் மிகவும் குறுகியவை. அவை பயணத் தடை மற்றும் சொத்துக்கள் முடக்குதல் ஆகியவற்றைக் கொண்டிருக்கின்றன. நீண்ட காலமாக நீதி எதிர்பார்த்து காத்திருக்கும் தமிழர்களுக்கு இது மிகுந்த தாமதமான ஒரு நடவடிக்கையாகவே இருக்கிறது. இருப்பினும், பிரிட்டனின் இந்த முடிவு முக்கியமானது, குறிப்பாக இலங்கையின் வரலாற்றிலும் அதன் தற்போதைய உறவுகளிலும் பிரிட்டன் முக்கியமான பங்கை கருத்தில் கொண்டால் இதன் தொடர்ச்சியாக மேலும் பல நடவடிக்கைகள் எடுக்கப்பட வேண்டும்.

இலங்கையில் உள்ள அதிருப்தியான எதிர்வினை அதிகமாகக் காணப்படுகிறது. வசந்த கரண்ணாகொடா, தனது கோபத்தை வெளிப்படுத்திய போது, பிரிட்டன் பிரதமர் வாக்குகளை பெறுவதற்காகவே இந்த முடிவை எடுத்துள்ளார் என கூறினார். அதோடு, தமிழ் புலிகள் குறித்த பழைய வதந்திகளை மீண்டும் தூண்டும் முயற்சியில் ஈடுபட்டார்.

முன்னாள் ஜனாதிபதி மஹிந்த ராஜபக்ச உள்ளிட்ட அரசியல் தலைவர்கள், இந்த கொடூர குற்றச் செயல்களில் ஈடுபட்டவர்களை காப்பாற்ற அரசு நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என்று வலியுறுத்தினர். கனடா ஏற்கனவே ராஜபக்ச மீது தண்டனை விதித்திருந்தாலும், இலங்கை அரசியல் தரப்பில் இவருக்கு இன்னும் ஆதரவு இருப்பது குறிப்பிடத்தக்கது. தற்போதைய அரசாங்கம் ராஜபக்சவின் நிதி மோசடிகளை எதிர்த்து செயல்படும் போதும், அவரது போர் குற்றங்களில் இருந்து விலகுவதற்கான வாய்ப்பே உள்ளது .

இந்த நிலையில், தேசிய மக்கள் சக்தி (NPP) ஆட்சி, வெளிப்படையாக பொறுப்புணர்வையும் நேர்மையான விசாரணைகளையும் முன்னெடுக்க தயாராக உள்ளதா? என்ற கேள்விக்கு பதிலாக, சிங்கள தேசியவாத நோக்கில் பின்னோக்கிப் போயுள்ளது.

தண்டனைகள் அறிவிக்கப்பட்ட சில நாட்களுக்குள், வெளியுறவுத் துறை அமைச்சகம் இவற்றை “ஒருதலைப்பட்சமானதும் பயனற்றதும்” என்று கண்டனம் செய்தது. இந்நிலையில், இந்த மாதத்திலேயே ஐ.நா. விசாரணை தீர்மானத்தை மீண்டும் நிராகரித்தது.

இதனால், அநுர குமார திசாநாயக்க தலைமையிலான அரசாங்கத்தின் மறுசீரமைப்பு வாக்குறுதிகள் குறித்து தமிழர்கள் எதற்கும் பெரிதாக எதிர்பார்க்க வேண்டாம் என்பது உறுதியாகிறது என்று சிலர் கூறுகின்றனர், இதனைப் பொறுத்தே பார்க்க வேண்டும்.

பழைய அரசாங்கங்களிலிருந்து விலகி செயல்பட முயற்சித்தாலும், தமிழர்களுக்கு நடந்த இனவழிப்பு, மனித உரிமை மீறல்கள் குறித்து பேசுவதில் ஆர்வமில்லாத போக்கை இது வெளிப்படுத்துகிறது. அழுத்தமான ஊழல், நிதி குற்றங்களை எதிர்க்கும் அனுர அரசு, போர் குற்றங்களுக்கு தொடர்புடையவர்களை உறுதியாக எதிர்க்கும் முனைப்பை காண்பிக்கவில்லை.

அதே நேரத்தில், சிங்களவர்களுக்கு நடந்த கொடூரங்களுக்காக ரணில் விக்கிரமசிங்க மீது நடவடிக்கை எடுக்க தயாராக இருக்கும் NPP, தமிழர்களின் படுகொலையில் ஈடுபட்ட சவீந்திர சில்வா போன்றவர்களுக்கு பக்கபலமாக நிற்கிறது என்பது பாரிய விமர்சனமாகும்.

இது தமிழர்களுக்கு எப்போதும் தெரிந்த ஒரு உண்மையை மீண்டும் உறுதிப்படுத்துகிறது, எந்த ஆட்சி இருந்தாலும் இலங்கை அரசாங்கம் பொறுப்புணர்வை நிராகரிக்கும் ஒரு அமைப்பாகவே தொடர்கிறது. அதிகாரமுள்ள எல்லா நிறுவனங்களும் பதிலளிக்காமல் மீளும் முறையை ஆதரிக்கின்றன, மேலும் சிங்கள தேசியவாதம் அதன் அமைப்புகளில் ஆழமாகவே செலுத்தப்பட்டு வேரூன்றி உள்ளது.

சர்வதேச அழுத்தமே ஒரே தீர்வு

இந்தச் சூழ்நிலையில், சர்வதேச அழுத்தம் மட்டுமே இலங்கையை மாற்ற இயலும் என்பதும் தெளிவாகிறது.

இது ஜெனீவாவில் மெல்ல மாறும் தீர்மானங்களை மறு மொழியாக மீண்டும் கொண்டு வருவதை விட வேறுபட்டது. மிகவும் குறுகிய நான்கு பேரை மட்டுமே குறிவைத்த இந்தத் தண்டனைகள், இலங்கை அரசியல் சமூகத்தையே உலுக்கியுள்ளது. கொழும்பில் செய்தியாளர் சந்திப்புகள், அரசியல் மற்றும் இராணுவ தரப்பில் ஒருங்கிணைந்த எதிர்ப்பு நடவடிக்கைகள் – அனைத்தும் இலங்கை அரசியலில் சர்வதேச பார்வையின் தாக்கம் இன்னும் உள்ளது என்பதை உறுதிப்படுத்துகிறது.

இது ஒரு தெளிவான பாடமாக அமைகிறது. அதிக திடமான, பரந்த மற்றும் தொடர்ச்சியான சர்வதேச நடவடிக்கைகள் மட்டுமே இலங்கையை மாற்ற வைக்கும்.

பிரிட்டன், அதன் காலனித்துவ பாரம்பரியமும் இலங்கையுடன் உள்ள ஆழமான தொடர்புகளையும் வைத்துக் கொண்டு, இந்த மாற்றத்தை வழிநடத்த சிறந்த நிலைப்பாட்டில் உள்ளது.

இந்த தண்டனைகள் காரசாரமற்ற பதிலளிப்பைப் போல் இருந்தாலும், கட்டுப்பாடற்ற தொடர்புகளுக்கும் வெற்று பேச்சுகளுக்கும் மாறாக உண்மையான பொறுப்புணர்வை முன்னெடுத்து வைக்கிறது.

பிரிட்டன் இன்னும் கடுமையான தண்டனைகளை விதிக்க வேண்டும், சர்வதேச குற்றவியல் நீதிமன்றத்தில் (ICC) நடவடிக்கைகளை முன்வைக்க வேண்டும், குற்றச் செயல்களில் ஈடுபட்டவர்களை சர்வதேச நீதிமன்றத்திற்கு அழைத்துச் செல்ல வேண்டும்.

இலங்கை இன்னும் ஒரு தனிமைப்படுத்தப்பட்ட (pariah) நாடாகவே உள்ளது. உண்மையான மறுசீரமைப்பிற்கு இது தயாரில்லை, திறன் இல்லாததாகவும் இருக்கிறது. போர் குற்றவாளிகளை நீதிமன்றம் முன் நிறுத்துவதற்குப் பதிலாக அவர்களை கொண்டாடும் ஒரு அமைப்பாகவே தொடர்கிறது.

நீதிக்கான பாதை இலங்கையின் உள்ளிருந்து உருவாகாது. இது சர்வதேச நடவடிக்கைகளின் மூலமாக மட்டுமே அமையும், தண்டனைகள், சட்ட நடவடிக்கைகள், சர்வதேச நீதிமன்றம் ஆகியவற்றின் மூலம் மட்டுமே நீதி அடைய முடியும்.

பிரிட்டனின் இந்த முடிவு சர்வதேச முயற்சிகளின் முடிவாக இருக்கக்கூடாது. மாறாக, இது ஒரு புதிய அத்தியாயத்தின் தொடக்கமாக இருக்க வேண்டும்.

இதுவே நீதியை விரும்பும் தமிழர்களின் அபிலாசையாகும்.